Estoński CIT ? jak liczyć limit przy umowach zlecenia?
Umowy zlecenia bez PIT i bez ZUS również liczą się do minimalnej liczby osób zatrudnionych, wymaganych u podatnika na estońskim CIT.
W powyższym zakresie wypowiedział się Dyrektor KIS, w interpretacji z dnia 21 września 2022 r., DIB2-1.4010.192.2022.2.AR.
Zasadą jest, że podatnik estońskiego CIT musi zatrudniać co najmniej 3 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty bądź też wypłacać wynagrodzenia, o określonej minimalnej miesięcznej wysokości na rzecz 3 osób zatrudnionych na podstawie innej niż umowa o pracę.
Wątpliwości budzi interpretacja postanowień art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b, który stanowi, że podatnik musi ponosić miesięcznie wydatki w kwocie stanowiącej co najmniej trzykrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw z tytułu wypłaty wynagrodzeń na rzecz zatrudnionych na podstawie umowy innej niż umowa o pracę co najmniej 3 osób fizycznych, niebędących udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, jeżeli w związku z wypłatą tych wynagrodzeń na podatniku ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych i składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.
Nie wiadomo bowiem, jak w kontekście powyższych uregulowań należy rozumieć, ciążący na podatniku obowiązek poboru zaliczek i składek. Czy chodzi tutaj o takie sytuacje, że dana umowa zlecenia musi być zostać zawarta z taką osobą, aby obowiązek naliczania i potrącania obciążeń publicznoprawnych faktycznie występował. Czy też wystarczy, że co do zasady podmiot wypłacający pełni funkcję płatnika, a należność jest de facto zwolnienie od podatku PIT i wyłączona od składek ZUS.
Podatnik we wniosku zapytał zatem wprost, czy osoba zatrudniona w oparciu o umowę zlecenia, korzystająca ze zwolnienia z PIT ("ulga dla młodych") oraz ZUS jako studentka poniżej 26 roku życia, spełnia warunek wynikający z art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b) ustawy o CIT.
Organ podatkowy wypowiedział się przychylnie dla podatnika wskazując, że osoba zatrudniona w oparciu o umowę zlecenia, korzystająca ze zwolnienia z PIT ("ulga dla młodych") oraz ZUS jako studentka poniżej 26 roku życia, spełnia warunek wynikający z art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b), ponieważ w sytuacji tej wystąpi obowiązek płatnika, ale przepis szczególny pozwoli na zwolnienie z opodatkowania PIT lub oskładkowania.
Niezależnie od powyższego, w przedmiotowej interpretacji wyjaśniono, z jakiego okresu należy brać wysokość przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b).
Podatnik uważał, że dla potrzeb ustalenia limitu wysokości wypłacanego wynagrodzenia powinna być brana wartość wynikająca z Obwieszczenia Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za rok poprzedni rok. Organ podatkowy zanegował takie podejście i wskazał, że przeciętne wynagrodzenie nie może być rozumiana przeciętna wartość wynagrodzenia podana za poszczególne miesiące.
