Obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej dla transakcji realizowanych w oddziale
Dla określenia obowiązku sporządzenia dokumentacji cen transferowych przez oddział zagranicznego przedsiębiorcy w Polsce należy brać pod uwagę nie tylko wysokość przychodów lub kosztów tego oddziału, ale też dane jednostki macierzystej.
Zakład przedsiębiorstwa zagranicznego w Polsce nie stanowi odrębnego podatnika od jednostki macierzystej, jednocześnie jednak dochody, które mogą zostać przypisane temu zakładowi podlegają opodatkowaniu w Polsce. Z tego względu ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nakłada obowiązek sporządzania dokumentacji cen transferowych również na położone na terytorium Polski zakłady zagranicznych przedsiębiorstw (w tym także z tytułu transakcji realizowanych z jednostką macierzystą).
W praktyce jednak ustalenie obowiązków dokumentacyjnych przez zagraniczne oddziały rodzi liczne wątpliwości. Do sporządzania dokumentacji podatkowej są zobowiązane podmioty, których przychody lub koszty za poprzedni rok podatkowy nie przekroczyły w poprzednim roku podatkowym równowartości 2 mln Euro. W odniesieniu do oddziałów zagranicznych przedsiębiorstw pojawia się pytanie, czy ten limit powinien być ustalany wyłącznie w oparciu o przychody lub koszty danego zakładu, czy też powinien być ustalony w oparciu o dane skonsolidowane (obejmując również przychody jednostki macierzystej).
Powyższy problem został podniesiony przez oddział przedsiębiorstwa zagranicznego w Polsce, który zawiera transakcje z podmiotem powiązanym - spółką zależną od przedsiębiorstwa zagranicznego. We wniosku o wydanie interpretacji oddział przedsiębiorstwa wskazał, że w poprzednim roku podatkowym uzyskał on przychody oraz koszty w wysokości nieprzekraczającej 2 mln euro. Dlatego też nie jest on zobowiązany do sporządzania dokumentacji cen transferowych za rok 2017. Zdaniem oddziału przy rozpatrywaniu istnienia obowiązku sporządzania dokumentacji należy brać pod uwagę wyłącznie wysokość przychodów lub kosztów uzyskanych przez dany oddział (a nie wysokość przychodów i kosztów skonsolidowanych).
W interpretacji indywidualnej z dnia 1 grudnia 2017 r. (0111-KDIB1-3.4010.330.2017.1.PC) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zajął jednak odmienne stanowisko, wskazując że rozpatrując obowiązek dokumentacyjny oddziału zagranicznego przedsiębiorcy należy brać pod uwagę nie tylko dane o przychodach i kosztach oddziału, ale również jego jednostki macierzystej. Organ wskazał bowiem, że oddział zagranicznego przedsiębiorcy nie jest samodzielnym podatnikiem na gruncie ustawy o CIT. Podatnikiem jest bowiem spółka zagraniczna i dlatego też limit przychodów (lub kosztów) powinien być ustalony w oparciu o uzyskane przez nią przychody.
Na pierwszy rzut oka stanowisko organu podatkowego wydaje się być niekorzystne dla podatników, ponieważ zgodnie z nim większa część zakładów przedsiębiorstw zagranicznych może być uznana za podmioty zobowiązane do sporządzenia dokumentacji. Z drugiej zaś strony, aprobując to stanowisko należy w analogiczny sposób podchodzić do kwestii wyodrębnienia transakcji podatkowo istotnych. Zasadne byłoby wówczas również posługiwanie się wielkościami skonsolidowanymi, co w sytuacji wysokich przychodów spółki-matki prowadziłoby do tego, że mniejsza liczba transakcji zawartych przez oddział przedsiębiorstwa zagranicznego będzie przekraczała limit wartościowy (ustalany w oparciu o wysokość przychodów oddziału oraz jednostki macierzystej), a wobec tego podlegała obowiązkowi sporządzenia dokumentacji.
