Organ podatkowy obowiązany do dokonania samodzielnej oceny stanu faktycznego
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 23 listopada 2021 r. sygn. akt II FSK 1049/21 stanął po stronie podatnika, który wnioskując o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego w istocie został zobowiązany przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej do dokonania samodzielnego rozstrzygnięcia zagadnienia, w zakresie którego poszukiwał ochrony.
W sprawie będącej przedmiotem rozważań NSA – Skarżący wystąpił do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie m.in. ustalenia, czy podejmowana przez Skarżącego działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W ocenie Dyrektora KIS Skarżący w sposób niedostateczny opisał zaistniały w sprawie stan faktyczny, w związku z czym wezwał Skarżącego do uzupełnienia złożonego wniosku. Z uwagi na fakt, że w ocenie Organu Skarżący nie usunął wszystkich braków złożonego wniosku, wydane zostało postanowienie o pozostawieniu przedmiotowego wniosku bez rozpatrzenia. Skarżący nie zgadzając się z rozstrzygnięciem Dyrektora KIS, złożył zażalenie, które to zostało przez Organ II instancji rozpatrzone negatywnie. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 11 marca 2021 r. I SA/Kr 124/21 uchylił zaskarżone postanowienie oraz postanowienie je poprzedzające. Skarga kasacyjna złożona przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej podlegała natomiast oddaleniu.
Zadaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego było określenie, jak daleko mogą sięgać żądania organu podatkowego w zakresie przedstawienia przez wnioskodawcę wyczerpującego stanu faktycznego. Organ podatkowy nie może bowiem „uciekać” od dokonania oceny stanu faktycznego. W takiej sytuacji w sposób nieuzasadniony przenoszony jest ciężar dokonania oceny tych okoliczności na podatnika, co w istocie uniemożliwia mu uzyskanie ochrony, gwarantowanej przez interpretacje indywidualną prawa podatkowego. Prowadziłoby to do wypaczenia jej roli.
Naczelny Sąd Administracyjny wyjaśnił, że w trybie uzupełnienia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej organ podatkowy może pytać wyłącznie o elementy, bez których nie jest możliwa ocena stanowiska przedstawionego przez wnioskodawcę. Jednocześnie organ obowiązany jest do precyzyjnego sformułowania wezwania, z którego będzie wynikać, dlaczego braki uniemożliwiają dokonanie organom podatkowym oceny zaistniałego w sprawie stanu faktycznego (stanu przyszłego).
W uzasadnieniu wyroku podkreślono, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w istocie domagał się od Skarżącego samodzielnej oceny, czy tworzenie przez niego oprogramowania dokonywane jest w ramach działalności badawczo-rozwojowej, co było de facto przedmiotem jego pytania we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Tym samym, wezwanie do sprecyzowania wniosku nie mogło prowadzić do żądania, aby to sam wnioskodawca przesądził o badawczo-rozwojowym charakterze prowadzonej działalności.