Przy zbyciu udziałów objętych w wyniku przekształcenia ze spółki komandytowej kosztem podatkowym jest wartość bilansowa majątku spółki przekształcanej
Takie stanowisko zaprezentował Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 4 czerwca 2021 r. Nr 0111-KDIB2-2.4011.186.2017.10.PB.
Interpretacja przedmiotowa została wydana wyniku zaskarżenia i uchylenia interpretacji indywidualnej z dnia 8 września 2017 r. Znak: 0111-KDIB2-2.4011.186.2017.2.IN (wyrok WSA z dnia 8 lutego 2018 r. sygn. akt I SA/Po 1140/17 oraz wyrok NSA z dnia 12 sierpnia 2020 r.).
Spór sprowadzał się do prawidłowej interpretacji art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w kontekście ustalenia kosztów podatkowych związanych ze zbyciem udziałów spółki z o o powstałej z przekształcenia spółki komandytowej. W uchylonej interpretacji organ podatkowy twierdził, że przepis powyższy powinien być interpretowany w ten sposób, że przy zbyciu udziałów objętych wyniku przekształcenia spółki komandytowej w spółkę z o o wydatkami na objęcie udziałów są wkłady wyniesione do przekształcanej spółki komandytowej (ujęcie historyczne wydatków) Powyższe zdaniem organu wynika z sukcesji praw i obowiązków jaką przewiduje w przypadku przekształcenia spółek zarówno kodeks spółek handlowych jak i Ordynacja podatkowa.
Sądy zarówno pierwszej i jak i drugiej instancji z takim stanowiskiem się nie zgodziły. Wskazały, że w momencie zbycia udziałów spółki z o.o., spółka komandytowa nie będzie istniała, tym samym wartość wydatków, jakie ponieśli wspólnicy na wkłady w spółce komandytowej pozostaje bez znaczenia (bowiem tych wkładów już nie będzie). Istotna jest natomiast wartość majątku spółki komandytowej na dzień jej przekształcenia w spółkę z o.o. Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia „wydatków na objęcie lub nabycie papierów wartościowych”. Nie wymienił również, chociażby przykładowo, wydatków mogących być zaliczonymi do tej kategorii kosztów. W orzecznictwie przyjmuje się, że przez wydatki na nabycie udziałów, o jakich mowa w art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f., należy rozumieć dokonane przez podatnika wydatki bezpośrednio związane z nabyciem udziałów, w szczególności zaś cenę nabycia, opłaty notarialne, prowizje biura maklerskiego itp. (np. wyrok WSA w Warszawie z 21 października 2010 r., o sygn. akt III SA/Wa 2329/09). Ustawodawca w powyższym przepisie nie łączy przedmiotowych wydatków z okresem historycznym, tylko odnosi do okresu, w którym zbywane udziały zostały objęte lub nabyte, a więc z momentu przekształcenia, a nie z dniem poniesienia wydatków na wkłady w spółce komandytowej. Wobec powyższego, zdaniem sądów obydwu instancji, kosztem uzyskania przychodu powinna być wartość bilansowa spółki komandytowej z dnia ustania jej bytu prawnego, będąca jednocześnie wartością bilansową spółki z o.o. z dnia rozpoczęcia tego bytu.