Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu nie może mieć stawki indywidualnej
Po raz kolejny fiskus wskazuje, że w przypadku nabycia spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego, nie ma możliwości ustalenia indywidualnej stawki amortyzacji, z uwagi na fakt, że zakupiony lokal był wcześniej używany.
Tym samym, w interpretacji z dnia 13-02-2020 r. (0115-KDIT2.4011.129.2019.1.HD), Dyrektor KIS, stwierdził, że podatnik, pomimo, że zakupił używany lokal mieszkalny, z uwagi na fakt, że formalnie jest to spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, nie ma on prawa zastosować indywidualnej stawki amortyzacji na zasadach przewidzianych do używanych lokali mieszkalnych.
Zgodnie z art. 22j ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż dla budynków (lokali) i budowli, innych niż wymienione w pkt 4 – 10 lat, z wyjątkiem:
a) trwale związanych z gruntem budynków handlowo-usługowych wymienionych w rodzaju 103 Klasyfikacji i innych budynków niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 109 Klasyfikacji, trwale związanych z gruntem,
b) kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m3, domków kempingowych i budynków zastępczych
- dla których okres amortyzacji – nie może być krótszy niż 3 lata.
Z kolei w myśl art. 22j ust. 3 ww. ustawy środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje się za:
- używane – jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy, lub
- ulepszone – jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Stosownie do art. 22b ustawy o PIT, amortyzacji podlegają nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego bądź też spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego - zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.
Odpisów amortyzacyjnych od własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego – zgodnie z art. 22m ust. 4 - dokonuje się przy zastosowaniu rocznej stawki amortyzacyjnej w wysokości 2,5%; przy ustalaniu wartości początkowej tych praw podatnicy mogą stosować zasadę określoną w art. 22g ust. 10, z tym że wówczas roczna stawka amortyzacyjna wynosi 1,5%.
W komentowanej interpretacji organ podatkowy wskazał, że zasady amortyzacji prawa własności lokalu i spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego regulują odrębne przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako, że są to dwie odrębne kategorie uznawane za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne. Ta odrębna klasyfikacja powoduje dalsze konsekwencje – np. w ograniczeniu metod amortyzacji, czy stosowaniu innych stawek amortyzacyjnych w zależności od sposobu ustalenia wartości początkowej lokalu.
Zatem możliwość ustalenia stawki amortyzacyjnej, o której mowa w art. 22j ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczy środków trwałych. Nie ma natomiast zastosowania do wartości niematerialnych i prawnych – w tym do spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.
