Upominki przekazywane indywidualnym kontrahentom to reklama
Przedmioty zaopatrzone w firmowe logo, nawet jeżeli są przekazywane jako prezenty dla indywidualnych, wybranym kontrahentów, stanowią koszt reklamy, a nie reprezentacji – takie podejście potwierdził NSA w wyroku z dnia 9 listopada 2016 r. sygn. akt II FSK 2293/16.
Przedsiębiorca chciał wiedzieć, czy ponoszone wydatki tytułem zakupu prezentów w postaci: długopisów, kalendarzy, kompletów do kawy, breloków do kluczy, etui, jedwabnych krawatów ze spinkami, MP4, multinarzędzi, latarek z kompletem narzędzi, pendriveów, portfeli, ramek cyfrowych, stacji pogodowych, zegarów ściennych, kubków termicznych i innych gadżetów, które są przekazywane wybranym kontrahentom podczas organizowanych dwustronnych spotkań, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Wskazano, że większość z nich jest zaopatrzona w logo firmy.
Podatnik uważał, że drobne prezenty stanowią koszty uzyskania przychodów i nie znajduje do nich wyłączenie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, dotyczące kosztów reprezentacji. Wskazywał, że nie stanowi kosztów reprezentacji przekazywanie kontrahentom drobnych prezentów, nawet jeśli są one przekazywane wybranym kontrahentom, gdyż de facto spełniają one funkcję reklamową, nie mają charakteru okazałości ani wystawności, ich jednostkowa wartość jest stosunkowo niska, zaś fakt przekazania ma zwyczajowy charakter.
Organ podatkowy uważał jednak, że istota reklamy wiąże się z zamiarem dotarcia do jak najszerszej grupy odbiorców. Zatem wydatki poniesione na zakup prezentów dla kontrahentów mogą zostać zaliczone do kosztów reklamy tylko wówczas, gdy są rozdawane masowo, tzn. przekazywane są w taki sposób, by każdy zainteresowany podmiot miał możliwość ich otrzymania. Natomiast w przypadku przekazywania prezentów ograniczonej grupie podmiotów, zwłaszcza partnerów handlowych, wydatki na ich zakup należy uznać za reprezentacją.
NSA zanegowała jednak takie rozumienie pojęcia reklamy. Wskazał, że reklamą jest nie tylko rozpowszechnianie wiedzy o oferowanych przez firmę wyrobach czy usługach, ale także promowanie marki firmy, np. poprzez umieszczanie logo firmy na różnych przedmiotach. Umieszczenie na określonym przedmiocie znaku firmy powoduje, że co do zasady przedmiot ten będzie traktowany, jako przedmiot reklamowy. Reklama wiąże się bowiem z zamiarem utrwalenia w świadomości kontrahenta, choćby potencjalnego, reklamowanej firmy lub jej produktu, natomiast reprezentacja polega na działaniach zmierzających do podniesienia prestiżu firmy u jej kontrahentów. Tak więc to, co promuje logo danej firmy jest reklamą, to, co zaś przy wykorzystaniu logo innych firm ma służyć dobremu wizerunkowi własnej firmy, należy do sfery reprezentacji.
