Zapłacony podatek u źródła jako koszt uzyskania przychodu
Organ podatkowy potwierdził możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zapłaconego przez podatnika podatku u źródła. Warto zaznaczyć, że w tym przypadku odniesiono się do sytuacji, w której ze względu na okoliczności, niemożliwe było otrzymanie od kontrahenta certyfikatu rezydencji.
Przedmiotem zapytania w trybie indywidualnej interpretacji z dnia 8 maja 2019 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.62.2019.1.MJ, była problematyka ciężaru ekonomicznego podatku u źródła. Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego szczególną uwagę zwrócił na sytuacje, w których nie jest możliwe dostarczenie przez kontrahenta jego certyfikatu rezydencji przed dokonaniem płatności za nabywaną od nierezydenta usługę. Wówczas ekonomiczny ciężar podatku u źródła zmuszona była ponosić nabywająca usługę spółka, dokonując ubruttowienia kwoty przewidzianej dla kontrahenta i odprowadzając z własnych środków należną kwotę podatku. W związku z tym zadane zostało pytanie, czy możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów podatku u źródła, który nie zostanie potrącony od należności kontrahenta, lecz będzie zapłacony z własnych środków spółki, co będzie konieczne ze względu na niemożność otrzymania od kontrahenta certyfikatu rezydencji lub na zapisy zawarte w umowie z kontrahentem.
Organ uznał że spółka może zaliczyć wydatek do kosztów podatkowych, zarówno gdy obowiązek jego pokrycia przez płatnika wynika z postanowień umowy łączącej strony, jak i gdy w umowie nie została zawarta klauzula ubruttowienia lub gdy strony nie zawarły szczegółowej umowy w powyższym zakresie. Zaznaczono jednocześnie, iż zaliczenie zapłaconej kwoty do kosztów uzyskania przychodów powinno spełniać ogólne przesłanki zawarte w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. W opisywanym przypadku wszystkie te przesłanki, m.in. związek poniesionego wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą czy też definitywny charakter wynikający z tego, że kwota zapłaconego podatku nie jest spółce zwracana przez kontrahenta ani przez żaden inny podmiot, zostały uznane za spełnione. Organ dodatkowo podkreślił, że w przedstawionej sytuacji nie znalazł zastosowania art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, zawierający katalog wyłączeń od kosztów uzyskania przychodów. Zakres tego przepisu dotyczył bowiem m.in. wyłączenia z kosztów podatkowych podatku dochodowego uiszczanego przez podatnika, a nie przez płatnika, tak jak to ma miejsce w omawianej sprawie.
Takie stanowisko jest korzystne dla podatników tym bardziej, iż nowe regulacje dotyczące podatku u źródła nałożyły na nich nowe, obowiązki, np. dochowania należytej staranności przy weryfikacji możliwości zastosowania obniżonej stawki lub zwolnienia wypłącenej należności z podatku u źródła, a także złożenia odpowiedniego oświadczenia koniecznego dla zastosowania stawek wynikających z umów o UPO.
