Zmiany w zasadach zawieszania działalności gospodarczej
Po zmianie przepisów przedsiębiorca może zawiesić działalność na czas nieokreślony.
Od 30 kwietnia zacznie obowiązywać ustawa z dnia 6 marca 2018 roku Prawo przedsiębiorców, która zastąpi obowiązującą dotychczas ustawę o swobodzie działalności gospodarczej. Nowy akt prawny wprowadzi m.in. zmiany dotyczące zawieszania działalności gospodarczej przez przedsiębiorców.
Dotychczas przedsiębiorcy mogli zawieszać prowadzoną przez siebie działalność gospodarczą jedynie na czas określony, nie krótszy niż 30 dni, ale nie dłuższy niż 24 miesiące. Po zmianach przedsiębiorca wpisany do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej będzie mógł zawiesić wykonywanie działalności na czas nieokreślony albo określony, nie krótszy jednak niż 30 dni (ewentualnie liczbę dni miesiąca lutego). Indywidualni przedsiębiorcy zyskają zatem możliwość korzystania z bezterminowej przerwy w wykonywaniu działalności. Taka ewentualność nie dotyczy jednak przedsiębiorców ujawnionych w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.
Kolejna nowość dotyczy zawieszania działalności gospodarczej w sytuacji, w której przedsiębiorca zatrudnia pracowników. Do tej pory zawiesić swoją działalność mógł jedynie przedsiębiorca, który nie miał pracowników. Prawo przedsiębiorców rozszerzy tę możliwość także na przedsiębiorcę, który ma pracowników, ale pod warunkiem, że w momencie zawieszenia działalności przebywają oni na urlopach związanych z rodzicielstwem (tj. na urlopie macierzyńskim, urlopie na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopie wychowawczym lub urlopie rodzicielskim niełączących korzystania z urlopu rodzicielskiego z wykonywaniem pracy u pracodawcy udzielającego tego urlopu). W przypadku zakończenia korzystania z ww. urlopów lub złożenia przez pracownika wniosku dotyczącego łączenia korzystania z urlopu rodzicielskiego z wykonywaniem pracy u pracodawcy udzielającego tego urlopu, pracownik ma prawo do wynagrodzenia jak za przestój, określonego przepisami prawa pracy, do zakończenia okresu zawieszenia. Sposób obliczania takiego wynagrodzenia reguluje art. 81 § 1 kodeksu pracy, zgodnie z którym będzie to wynagrodzenie wynikające z osobistego zaszeregowania pracownika, określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania - 60 proc. wynagrodzenia. W żadnym przypadku wynagrodzenie to nie może być jednak niższe od wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę.
