Zwolnienie z podatku przychodu przeznaczonego na spłatę kredytu zaciągniętego na cele mieszkaniowe
Przychód uzyskany ze sprzedaży spółdzielczego prawa własnościowego, wydatkowany w ustawowym terminie na spłatę kredytu zaciągniętego zakup lokalu mieszkalnego jest zwolniony od opodatkowania na warunkach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (dalej: Ustawa PIT).
Zgodnie z art. 9 ust. 1 Ustawy PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych m. in w art. 21 Ustawy PIT, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o PIT, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Przedmiotem interpretacji indywidualnej z dnia 3 czerwca 2019 roku (0114-KDIP3-2.4011.231.2019.2.JG1) była możliwość skorzystania ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PIT. Przepis ten stanowi, że wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e Ustawy PIT, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.
W przedmiotowej sprawie wnioskujący posiadał mieszkanie, na zakup którego zaciągnął kredyt. Do mieszkania przynależało również miejsce postojowe oraz komórka lokatorska. Następnie odziedziczył on prawo do innego lokalu mieszkalnego, które zbył. Środki ze sprzedaży odziedziczonego mieszkania przeznaczył na spłatę kredytu. W tym stanie faktycznym podatnik miał wątpliwości, czy cała kwota przeznczona na spłatę kredytu będzie zwolniona z opodatkowania, szczególnie z uwagi na fakt, że mieszkania przynależało również miejsce postojowe oraz komórka.
W odpowiedzi organ podatkowy potwierdził, że stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy wynika, że wydatkiem poniesionym na cel mieszkaniowy może być spłata kredytu oraz odsetek od kredytu zaciągniętego na cele mieszkaniowe przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia. W przypadku wydatkowania środków ze sprzedaży na spłatę kredytu ważne jest również, aby w momencie zaciągania kredytu był on kredytem zaciągniętym na „cele określone w pkt 1” czyli m.in. na nabycie własnego lokalu mieszkalnego. Celem ulgi jest bowiem pomoc tym podatnikom, którzy chcą środki ze sprzedaży wydatkować w taki sposób, aby zaspokoić swoje własne potrzeby mieszkaniowe. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”.
Za cel mieszkaniowy można jednak uznać wyłącznie lokal mieszkalny oraz grunt lub prawo wieczystego użytkowania gruntu związane z tym lokalem. W przepisie nie ma mowy o innych pomieszczeniach lub miejscach, nawet jeśli znajdują się w tym samym budynku co lokal mieszkalny. Miejsce ich położenia nie czyni z nich lokalu mieszkalnego, a tylko ten wymienił w katalogu wydatków ustawodawca. Powyższym przepisem nie zostało objęte nabycie miejsca postojowego czy komórki lokatorskiej. Tym samym spłata kredytu, którym sfinansowano zakup miejsca postojowego i komórki lokatorskiej nie jest celem mieszkaniowym w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spłata tej części kredytu, która zaciągnięta została na zakup miejsca postojowego i komórki lokatorskiej nie może stanowić wydatków na cel mieszkaniowy. Wyłącznie spłata części kredytu, która została zaciągnięta na zakup lokalu mieszkalnego będzie mogła stanowić wydatek na własne cele mieszkaniowe i pozwalać na zwolnienie od podatku odpowiedniej części dochodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości.
