Budynek częściowo wykorzystywany do celów mieszkalnych nie daje prawa do zwolnienia
Wykorzystywanie części nabywanego budynku do potrzeb innych niż mieszkalne pozbawia możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości.
Jeśli do odpłatnego zbycia nieruchomości dochodzi przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie danej nieruchomości, wówczas dochód z jej sprzedaży podlega opodatkowaniu stawką 19% (art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT)).
Dochód ten może jednak podlegać zwolnieniu z opodatkowania, pod warunkiem że został on przeznaczony na własne cele mieszkaniowe przed upływem trzech lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło zbycie nieruchomości (art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT). Warto przy tym zaznaczyć, że trzy lata na przeznaczenie dochodu na własne cele mieszkaniowe podatnicy mają dopiero od roku 2019 – wcześniej okres ten wynosił dwa lata. Katalog wydatków, których poniesienie uprawnia do skorzystania z ww. zwolnienia zawarty został w art. 21 ust. 25 ustawy o PIT i są nimi np. wydatki na nabycie budynku lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość czy też wydatki na budowę, rozbudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego.
29 kwietnia 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną dotyczącą możliwości zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych przychodu ze zbycia nieruchomości przeznaczonego na cele mieszkaniowe (sygn. 0112-KDIL3-2.4011.104.2019.2). W stanie faktycznym Wnioskodawczyni opisała, iż sprzedaż prawa do udziału w nieruchomości została dokonana wcześniej, niż przed upływem pięciu lat od końca roku podatkowego, w którym te prawa nabyła, zatem sprzedaż ta stanowiła źródło przychodu podlegające opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy o PIT. Niemniej jednak Wnioskodawczyni zaznaczyła, że środki uzyskane ze sprzedaży środki uzyskane ze sprzedaży udziału w nieruchomości zamierza wydatkować na budowę budynku usługowego z częścią mieszkalną. Część usługowa budynku miała być wykorzystywana przez Wnioskodawczynię do celów prowadzenia działalności gospodarczej, natomiast część mieszkalna miała zaspokajać potrzeby mieszkaniowe (życiowe) Wnioskodawczyni. Ponadto w uzupełnieniu Wniosku Zainteresowana wskazała, że co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej budynku usługowego z częścią mieszkalną nie będzie wykorzystywana do celów mieszkalnych. Biorąc pod uwagę opisane powyżej okoliczności, Wnioskodawczyni twierdziła, że w odniesieniu do wydatków poniesionych na budowę części mieszkalnej będzie mogła skorzystać ze zwolnienia.
Organ podatkowy stanowisko Wnioskodawczyni uznał jednak za nieprawidłowe. W ramach uzasadnienia decyzji wyjaśnił, iż zwolnienie zawarte w art. 21 ust. 25 ustawy o PITT miało na celu zachęcenie podatników do nabywania w miejsce zbywanych nieruchomości czy praw majątkowych, innych nieruchomości lub praw majątkowych przeznaczonych do zaspakajania ich indywidualnych potrzeb mieszkaniowych. Zwolnieniem tym nie są natomiast objęte przychody ze sprzedaży nieruchomości lub praw, gdy czynności te wskazują na działanie o charakterze zarobkowym, a nie na działania zmierzające do zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Z kolei budynkiem mieszkalnym, wg przytoczonej przez Dyrektora KIS definicji, jest obiekt budowlany, którego co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W innym przypadku budynek taki określany jest jako niemieszkalny. Ze względu na to, iż Wnioskodawczyni planowała przeznaczyć środki ze sprzedaży prawa do udziału w nieruchomości na budowę budynku usługowego z częścią mieszkalną, w którym przynajmniej połowa powierzchni użytkowej nie będzie wykorzystywana do celów mieszkalnych, organ podatkowy nie stwierdził przesłanek do zastosowania zwolnienia z podatku zawartego w art. 21 ust. 25 ustawy o CIT. W jego ocenie planowane przez Wnioskodawczyni wydatki nie stanowiły bowiem wydatku na własne cele mieszkaniowe.
