Jak ustalić rezydencję podatkową Zleceniobiorców?
Podmioty zatrudniające na umowy zlecenia obywateli Ukrainy mogą ustalać ich rezydencję podatkową w oparciu o złożone w tym zakresie przez Zleceniobiorcę oświadczenie.
Firma zatrudniająca osobę fizyczną na zlecenie musi wiedzieć, jaki jest jej status podatkowy, mianowicie czy jest to osoba, która podlega nieograniczonemu, czy też ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. W przypadku rezydentów płatnicy mają obowiązek pobrać zaliczkę na podatek w stawce 18% po odjęciu kosztów uzyskania przychodów. W przypadku nierezydenta płatnik ma już obowiązek pobrać zryczałtowany podatek dochodowy w stawce 20%, chyba, że posiada certyfikat rezydencji podatkowej z innego Państwa i umowa przewiduje możliwość nieporania podatku w Polsce. Dodatkowo po zakończeniu roku należy nierezydentowi wystawić informację podatkową IFT-1R a nie PIT-11.
Powyższe wynika z uregulowań zawartych w art. 29 ust. 1 pkt 1, który wskazuje że podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.
Problematyka ustalania rezydencji podatkowej nastręcza polskim pracodawcom wielu problemów. Ostatnio została ona poruszona w najnowszej interpretacji indywidualnej z 28 marca 2019 r. 0112-KDIL3-1.4011.57.2019.2.AGR. Czytamy w niej, że jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Tym samym określona osoba, która ma ścisłe powiązania biznesowe czy też gospodarcze w Polsce, a całą rodzinę i znajomych w innym państwie, może w takiej sytuacji podlegać opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów.
Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć tzw. ognisko domowe, wszelkie powiązania rodzinne i towarzyskie, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby, itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe, itd.
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy ww. analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ośrodka interesów życiowych.
Dla pracodawców, ważnym jest jednak to, iż w przedmiotowej interpretacji organ podatkowy potwierdziła, że w przypadku, gdy Zleceniobiorcy złożą oświadczenie, że w okresie wykonywania zlecenia na rzecz Wnioskodawcy ich centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) mieści się w Polsce, powinni oni być opodatkowani jak osoby mające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na zasadach ogólnych. Co ważne, w ocenie organu podatkowego, złożenie przez Zleceniobiorców stosownego oświadczenia jest wystarczającym dokumentem aby rozliczyć ich jako osoby mające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wskazano tutaj również, że certyfikat rezydencji wydany przez właściwy organ podatkowy w Polsce nie jest dokumentem niezbędnym do oceny kraju rezydencji.
