Spółka komandytowa stając się podatnikiem CIT w 2021 r. mogła zastosować 9% stawkę CIT
Spółki komandytowe, które w 2021 r. z mocy prawa stały się podatnikami CIT, mogły stosować w 2021 r. stawkę podatku dochodowego w wysokości 9%, jako podatnicy rozpoczynający działalność. Warto aktualnie rozważyć, czy nie zachodzą przesłanki do złożenia do organu podatkowego stosownego wniosku o stwierdzenie nadpłaty.
Swego czasu na łamach Dziennika Gazeta Prawna (wydanie z 5–6 stycznia 2021 nr 2 / 5410) pisałem o niezgodności stanowiska Ministerstwa Finansów z obowiązującymi przepisami, w zakresie w jakim Ministerstwo Finansów odmawiało prawa spółkom komandytowym, które z dniem 1 stycznia albo maja 2021 r. stały się podatnikami CIT, stosowania preferencyjnej 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych, przysługującej małym podatnikom oraz podatnikom rozpoczynającym prowadzenie działalności gospodarczej.
Do tego właśnie zagadnienia odniósł się bezpośrednio Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 11 lipca 2024 r., II FSK 2080/23.
Sprawa dotyczyła podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) za 2021 rok w odniesieniu do spółki komandytowej, która od 1 maja 2021 r. uzyskała status podatnika CIT. Spółka, wcześniej funkcjonująca jako R. sp. z o.o. sp.k., złożyła wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku, argumentując, że powinna podlegać preferencyjnej 9% stawce CIT, a nie standardowej 19%. Organy podatkowe odmówiły, twierdząc, że spółka nie spełnia warunków „małego podatnika”, ponieważ jej przychody w 2020 r. przekroczyły równowartość 2 mln euro.
Po korzystnym dla spółki wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (WSA) w Poznaniu, Dyrektor Izby Administracji Skarbowej wniósł skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA), domagając się uchylenia wyroku WSA i przywrócenia decyzji organu podatkowego.
Istotą sprawy było określenie, czy spółka komandytowa, która stała się podatnikiem CIT w 2021 r., powinna oceniać status „małego podatnika” na podstawie przychodów z poprzedniego roku obrotowego (2020), czy też powinna być traktowana jako podmiot rozpoczynający działalność podatkową i tym samym uprawniona do stosowania 9% stawki CIT.
Organ podatkowy argumentował, że spółka przed 2021 r. już prowadziła działalność i osiągała znaczne przychody, więc jej wcześniejsza forma prawna nie ma znaczenia. Natomiast spółka twierdziła, że do 1 maja 2021 r. nie była podatnikiem CIT, a jej pierwszy rok podatkowy rozpoczął się dopiero po tej dacie.
WSA w Poznaniu zgodził się ze spółką i uchylił decyzję organów podatkowych, uznając, że:
- spółka komandytowa przed 1 maja 2021 r. nie była podatnikiem CIT, więc nie można odnosić się do jej przychodów z 2020 r.
- pierwszym rokiem podatkowym spółki był okres od 1 maja do 31 grudnia 2021 r.
- ponieważ przychody spółki w tym okresie nie przekroczyły 2 mln euro, spółka spełniła warunki do zastosowania 9% CIT.
Organ podatkowy nie zgodził się z tym rozstrzygnięciem i wniósł skargę kasacyjną do NSA.
NSA w całości oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając słuszność wyroku WSA. W swoim uzasadnieniu NSA stwierdził, że:
- ustawa o CIT odnosi się do „roku podatkowego”, a nie „roku obrotowego”. Spółka, która dopiero uzyskała status podatnika CIT, nie miała „poprzedniego roku podatkowego”.
- organy podatkowe błędnie przyjęły, że spółka powinna uwzględniać swoje wcześniejsze przychody, mimo że wcześniej nie była podatnikiem CIT.
- wprowadzenie CIT dla spółek komandytowych od 2021 r. było nowym rozwiązaniem prawnym, które nie przewidywało przymusowego odnoszenia się do wcześniejszych lat działalności podmiotów, które wcześniej nie były podatnikami tego podatku.
Tym samym NSA uznał, że spółka miała prawo do stosowania 9% CIT za 2021 r., a decyzja organów podatkowych była niezgodna z przepisami.
Przywołany na wstępie wyrok NSA ma istotne konsekwencje dla spółek komandytowych, które od 2021 r. stały się podatnikami CIT. Spółki te mogły w 2021 r. stosować preferencyjną 9% stawkę, jeśli ich przychody w 2021 r. nie przekroczyły równowartości 2 mln euro. Organy podatkowe nie mogą wymagać od tych spółek odniesienia się do ich przychodów z lat, w których nie były podatnikami CIT. Przepis dotyczący „małego podatnika” odnosi się do „roku podatkowego”, a nie „roku obrotowego”, co ma istotne znaczenie w procesie interpretowania obowiązujących przepisów. Wyrok ten potwierdza, że wątpliwości interpretacyjne dotyczące nowych regulacji podatkowych powinny być rozstrzygane na korzyść podatników.
dr Grzegorz Matysek - doradca podatkowy
g.matysek@doradca.lublin.pl
tel. 81 532 23 75 wew. 341
