Usługi ubezpieczeniowe nadal z podatkiem u źródła
W interpretacji indywidualnej z dnia 29 lipca 2020 r. sygn. akt 0114-KDIP2-1.4010.174.2020.2.MR Dyrektor KIS ponownie przedstawił niekorzystne dla podatników stanowisko, iż usługi ubezpieczeniowe nabywane od nierezydentów podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła.
Zgodnie z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym, Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywa - i planuje nabywać w przyszłości - usługi ubezpieczeniowe od podmiotów, które nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu. Usługi te dotyczą m.in. ubezpieczeń majątkowych i nabywane są w celu ochrony Wnioskodawcy przed szkodliwymi skutkami zdarzeń losowych.
Zdaniem Spółki opisane we wniosku usługi ubezpieczeniowe nabywane od nierezydentów nie mieszczą się w zakresie usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, zgodnie z którym podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej przez nierezydentów z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze ustala się w wysokości 20% przychodów.
Przeciwne stanowisko w tym zakresie wyraził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Według organu do uznania, że świadczenie niewymienione wprost w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT jest objęte jego zakresem, wystarczy stwierdzenie tego, że w stosunku do analizowanego świadczenia elementy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w omawianym przepisie przeważają nad cechami charakterystycznymi dla świadczeń w nim niewymienionych.
O tym, że analizowane w omawianej interpretacji usługi ubezpieczeniowe zawierają istotne elementy świadczeń wymienionych wprost w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT i mogą być uznane za „świadczenia o podobnym charakterze” ma świadczyć fakt podobieństwa do usług gwarancji m.in. ze względu na:
- przejęcie przez ubezpieczyciela zobowiązania ubezpieczonego do naprawienia szkody i wypłaty odszkodowania wynikającego z polisy,
- fakt, iż udzielanie gwarancji należy do czynności ubezpieczeniowych,
- istotę świadczenia ubezpieczyciela oraz świadczenia gwaranta, którą jest obowiązek spełnienia określonego świadczenia (przez gwaranta lub firmę ubezpieczeniową), w związku z zaistnieniem wskazanego w umowie zdarzenia.
Omawiając niniejszą interpretację należy zwrócić uwagę, że przedstawione w niej stanowisko organu podatkowego odbiega od licznych stanowisk sądów administracyjnych. Przykładowo, w marcu tego roku na naszej stronie pisaliśmy o wyroku WSA w Poznaniu z 11 lutego 2020 r. (I SA/Po 927/19) (http://www.doradca.lublin.pl/publikacje/newslettery/ubezpieczenia-bez-podatku-wht-kolejny-korzystny-wyrok), w którym sąd uchylił zaskarżoną przez podatnika interpretację stwierdzając, że objęcie usług ubezpieczeniowych podatkiem u źródła wymaga zweryfikowania zasadności argumentów mających przemawiać za podobieństwem umów ubezpieczenia do świadczeń wprost wskazanych w treści art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT.
Z kolei w wyroku WSA w Warszawie z 9 lipca 2020 r. (III SA/Wa 2621/19) Sąd stwierdził o braku podobieństwa między usługą ubezpieczeniową a usługą gwarancji, a tym samym uznał, że wypłacana na rzecz nierezydenta składka ubezpieczeniowa nie podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła.
Analogiczne stanowisko przedstawiono w wyroku WSA w Bydgoszczy z 22 stycznia 2020 r. (I SA/Bd 655/19). Sąd wówczas zaznaczył, że o poprawności takiego stanowiska świadczy m.in. porównanie treści art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT z art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym z kosztów uzyskania przychodów wyłączono koszty usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze. W art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT wymieniono bowiem osobno ubezpieczenia obok gwarancji, co może świadczyć o celowym pominięciu ubezpieczeń przez ustawodawcę w przepisach dot. podatku u źródła, a co za tym idzie o braku możliwości traktowania ubezpieczeń jako „świadczeń o podobnym charakterze” w stosunku do gwarancji.
Aktualna interpretacja świadczy zatem o tym, iż organy podatkowe nadal nie podzielają wniosków płynących z wyroków sądów administracyjnych.
