• Podatki dochodowe
• VAT
• Podatek od nieruchomości
• Inne podatki
  • PCC
  • Podatek od spadków i darowizn
  • Akcyza
• Ordynacja podatkowa
• Prawo cywilne i gospodarcze
• Prawo bilansowe
• Prawo pracy i ubezpieczeń społecznych
• Newslettery

Jak policzyć podatek w przypadku utraty prawa do stawki 9% CIT w trakcie roku podatkowego?

Z początkiem 2019 r. obowiązują zmodyfikowane zasady stosowania obniżonej stawki podatku dochodowego od osób prawnych. Nowe przepisy nasuwają jednak istotne wątpliwości, jak ma się zachować podatnik, który straci w trakcie roku prawo do stawki 9%. Kiedy i jak dopłacić brakującą, z różnicy stawek, kwotę podatku?

Od 2019 r. zasady korzystania z obniżonej stawki podatku zostały istotnie zmienione. Przede wszystkim należy wskazać, że stawka podatku została obniżona z 15 do 9%. Jednocześnie zakres obowiązywania tej stawki istotnie się zmienił, gdyż stawka obniżona dotyczy wyłącznie dochodów z działalności operacyjnej podatnika. Czyli nie dotyczy dochodów z zysków kapitałowych.

Obniżona stawka podatku dotyczy podatników, których przychody osiągnięte w roku podatkowym (za który jest płacony podatek) nie przekroczyły równowartości 1,2 mln euro (przeliczanej według kursu euro ogłoszonego przez NBP na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego). Jest to nowy warunek. Jednocześnie nadal podatnik musi spełniać dotychczas obowiązujące kryteria, czyli:
- być małym podatnikiem (co oznacza że jego przychód ze sprzedaży za poprzedni rok podatkowy nie może przekroczyć równowartości 1,2 mln euro – a od 2020 r. 2 mln euro), lub
- być podmiotem rozpoczynającym działalność.

Tak jak dotychczas, z obniżonej stawki podatku nie mogą korzystać podatnicy, którzy zostali utworzeni w sposób wskazany w ustawie np. w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę. Jednocześnie została wyeliminowana luka prawna polegająca na tym, że jeżeli do nowo utworzonej spółki (utworzonej np. w oparciu o wkład pieniężny) w trakcie dwóch pierwszych lat podatkowych po jej założeniu zostaną wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro, to taki podatnik w pierwszych dwóch latach po założeniu nie będzie mógł korzystać z obniżonej stawki podatku. Dotychczas ograniczenie występowało wówczas, gdy wspólnicy w momencie zakładania spółki wnoszą na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa – co oznaczało, że możliwe było utworzenie spółki (w oparciu np. o wkłady pieniężne), a następnie dokonanie podwyższenia jej kapitału (w oparciu o składniki majątku, które były dotychczas wykorzystywane w działalności przez wspólnika) i tak utworzona spółka mogła korzystać z obniżonej stawki podatku. Obecnie zaś nie będzie to możliwe.

Istotną zmianą jest również to, że korzystanie z obniżonej stawki podatku nie będzie również możliwe dla spółki dzielonej, jak również podatnika, który na poczet wkładu do innego podmiotu wniósł przedsiębiorstwo, ZCP, oraz składniki majątku. Ograniczenie to będzie stosowane w roku podatkowym, w którym dokonano podziału lub wniesiono wkład oraz w następnym roku podatkowym.

Jak dotychczas korzystanie z obniżonej stawki podatku nie jest możliwe dla podatkowych grup kapitałowych.

W związku z wyżej wskazanymi zmianami w zakresie stosowania obniżonej stawki podatku zostaną wprowadzone odpowiednie zmiany w zakresie odprowadzania zaliczek na podatek. Zgodnie z art. 25 ust. 1f przy obliczaniu zaliczek na podatek zasadniczo nie stosuje się obniżonej stawki podatku. Jednocześnie jednak prawo do stosowania obniżonej stawki podatku przysługuje podatnikom rozpoczynającym działalność oraz małym podatnikom (oczywiście z uwzględnieniem wyłączeń wskazanych w ustawie) za miesiące lub kwartały, w których ich przychody osiągnięte od początku roku nie przekroczyły równowartości 1,2 mln euro. Od kolejnego miesiąca/kwartału (czyli od miesiąca/kwartału, w którym wartość przychodu przekroczy wyżej wskazane kwoty) podatnik jest zobowiązany od stosowania normalnej stawki podatku.

Odnosząc powyższe do ogólnych zasad wpłacania zaliczek należy mieć na uwadze, że w miesiącu/kwartale, w którym wartość przychodu przekroczyła wyżej wymieniony próg kwotowy podatnik, który stosował obniżoną stawkę podatku będzie zobowiązany do wpłaty wyższej zaliczki. Należy bowiem pamiętać, że zaliczki za poszczególne miesiące są wpłacane w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego, a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące. W związku bowiem z przekroczeniem progu, w tym miesiącu (w którym przekroczony został próg dochodów) do całego dochodu podatnika powinna być zastosowana normalna stawka podatku – natomiast zaliczki za poprzednie miesiące były należne (i zostały wpłacone) według obniżonej stawki podatku.

Przykład:.

Z uwagi na przekroczenie limitu przychodów 1,2 euro, już w drugim miesiącu podatnik jest zobowiązany do zapłaty zaliczki w wyższej stawce nie tylko od dochodu uzyskanego w tym miesiącu, ale również do dopłaty zaliczki od dochodu uzyskanego w poprzednim miesiącu. Oczywiście w związku z wpłatą zaliczki za drugi miesiąc w wyższej kwocie nie powstanie obowiązek płatności odsetek – gdyż zaliczki za pierwszy miesiąc zostały ustalone w prawidłowej wysokości, a podatnikowi przysługiwało wówczas prawo do płatności zaliczek według obniżonej stawki podatku.

Należy przy tym pamiętać, że opodatkowanie zaliczek według obniżonej stawki podatku jest prawem podatnika. W związku z tym, podatnik który spodziewa się, że jego roczny przychód przekroczy kwotę 1,2 mln euro może się zdecydować na wpłacanie zaliczek według normalnej stawki podatku, tak aby uniknąć wpłaty zaliczki w wyższej kwocie (za miesiąc w którym próg przychodów zostanie przekroczony).

Obniżona stawka CIT w wysokości 9% ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2019 r. (lub od pierwszego dnia roku podatkowego następującego po 31 grudnia 2018 r. – jeżeli podatnik stosuje rok podatkowy, który nie jest równy rokowi kalendarzowemu). Przy rozliczeniu podatku za rok 2018 obniżona stawka podatku wynosi 15%.