Wydatki na gadżety reklamowe niekiedy mogą być kwestionowane przez organy podatkowe
Podatnicy, którzy przekazują drobne upominki ze swoim logo lub oznaczeniem swoich produktów tylko wybranym podmiotom muszą liczyć się z ryzykiem kwestionowania takich wydatków jako kosztów podatkowych.
Spółka przekazuje obecnym bądź potencjalnym kontrahentom drobne, zwyczajowo przyjęte prezenty, jak długopisy, kalendarze, komplety do kawy, breloki do kluczy, etui, jedwabne krawaty ze spinkami, MP4, multinarzędzia, latarki z kompletem narzędzi, pendrive, portfele, ramki cyfrowe, stacje pogodowe, zegary ścienne, kubki termiczne i inne gadżety. Prezenty przekazywane są zarówno potencjalnym klientom (np. podczas targów), jak i dotychczasowym klientom Spółki. Niektóre prezenty posiadają logo Spółki, a inne nie, a ich wartość jednostkowa jest stosunkowo niska, przez co z pewnością nie noszą charakteru okazałości czy wystawności. W związku z przekazywaniem drobnych upominków, Spółka wystąpiła z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej, wnosząc o potwierdzenie, iż wydatki na drobne upominki mogą stanowić jej koszty podatkowe.
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał w dniu 7 października 2011 r. interpretację indywidualną (sygn. ILPB3/423-307/11-2/EK) w której uznał iż przekazywanie wybranym kontrahentom upominków stanowi koszt reprezentacji, związany z budowaniem pozytywnego wizerunku. Bez wpływu pozostaje okoliczność, iż niektóre z prezentów przekazywanych wybranym kontrahentom zawierają logo Spółki. Organ nie podzielił stanowiska Spółki, iż jest to działalność reklamowa. Wydatki na zakup prezentów dla kontrahentów mogłyby zostać uznane za koszty reklamy, gdyby prezenty te były rozdawane masowo, każdemu zainteresowanemu podmiotowi. Natomiast w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku związane są z pełnieniem funkcji przedstawicielskich, rozumianych jako występowanie w imieniu skarżącej, co przemawia za uznaniem ich za wydatki na reprezentację i to bez względu na to, czy cechuje je wystawność lub okazałość.
W związku z otrzymaniem niekorzystnej interpretacji indywidualnej, podatnik skierował sprawę na drogę postępowania sądowo-administracyjnego. Sądy administracyjne częściowo podzieliły argumenty podatnika (wyrok NSA z 20 stycznia 2016 r. sygn. II FSK 2932/13; wyrok WSA we Wrocławiu z 5 maja 2016 r. sygn. I SA/Wr 321/16). W powołanych wyrokach sądy administracyjne podzieliły pogląd podatnika w części przekazania gadżetów reklamowych zawierających logo spółki. Wymienione przez Spółkę drobne prezenty wręczane kontrahentom lub potencjalnym kontrahentom, o ile opatrzone są logo firmy, winny być traktowane jako przedmioty reklamowe, a wydatki na ich nabycie winny być uważane za wydatki na reklamę. Reklamą jest nie tylko rozpowszechnianie wiedzy o oferowanych przez firmę wyrobach, czy usługach, ale także promowanie marki firmy, np. poprzez umieszczanie logo firmy na różnych przedmiotach. Umieszczenie na określonym przedmiocie znaku firmy powoduje, że co do zasady, przedmiot ten będzie traktowany jako przedmiot reklamowy.
Jak wynika z powyższych wyroków, reklamowego charakteru nie zmienia fakt, że drobiazgi nie są rozdawane masowo, ale kontrahentom lub potencjalnym kontrahentom Spółki. Należy uwzględnić, że spółka ma specyficzny profil działalności, jest producentem maszyn i urządzeń dla sektora górniczego, odlewów staliwnych i żeliwnych. Uwzględniając zakres prowadzonej działalności przyjęto, że nabywcami wyrobów Spółki jest określony krąg podmiotów. Niecelowe zatem jest kierowanie reklamy firmy do podmiotów całkowicie niezainteresowanych jej wyrobami. Posługiwanie się zaś przez kontrahentów lub potencjalnych kontrahentów gadżetami reklamowani Spółki, niewątpliwie wpływa na promocję firmy w środowisku podmiotów zainteresowanych jej wyrobami.
W zakresie w jakim drobne upominki nie zawierają logo spółki, wydatki na ich nabycie zostały uznane za wyłączone z kosztów podatkowych, jako koszty reprezentacji. Skoro przekazanie upominków nie jest związane z działalnością reklamową, przekazane upominki związane są z budowaniem pozytywnego wizerunku Spółki.
Będąc związanym prawomocnym wyrokiem sądu administracyjnego, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 25 kwietnia 2017 r. wydał interpretację indywidualną (sygn. ILPB3/423-307/11/12/17-S/EK) w której potwierdził stanowisko prezentowane przez sady administracyjne. Uznał iż przekazanie gadżetów zawierających logo spółki kontrahentom bądź wybranej grupie kontrahentów stanowi koszt reklamy. Natomiast przekazanie upominków bez logo spółki jest działaniem nakierowanym na budowanie pozytywnego wizerunku, przez co koszty poniesione, jaki koszty reprezentacji są wyłączone z podatkowych kosztów uzyskania przychodów.
Pomimo iż ostatnia interpretacja jest w znacznej części pozytywna dla podatników, wskazuje na istotne ryzyko kwestionowania przez organy podatkowe wydatków ponoszonych przez podatników na gadżety reklamowe, które nie będą rozdawane masowo, lecz przekazywane indywidualnym podmiotom. Podatnicy, którzy przekazują drobne upominki ze swoim logo lub oznaczeniem swoich produktów tylko wybranym podmiotom muszą liczyć się z ryzykiem kwestionowania takich wydatków jako kosztów podatkowych. Zasadnym wydaje się pozyskanie interpretacji indywidualnej, co może wiązać się z koniecznością wdania się w spór z organem podatkowym, tak jak to miało miejsce w omawianym przypadku.
