Od 2023 r. całkowity zakaz amortyzacji budynków i lokali mieszkalnych
Pojawiły się już pierwsze negatywne interpretacje indywidualne, które potwierdzają, że począwszy od 2023 r. podatnicy będą musieli zaprzestać zaliczać do kosztów podatkowych odpisy amortyzacyjne od budynków i lokali, które mają status mieszkalnych.
Powyższa zmiana obejmie nie tylko nowo nabywane środki trwałe, ale również dotychczasowe środki trwałe, czyli budynki i lokale mieszkalne, którą są aktualnie u podatników ujawnione w ewidencji środków trwałych oraz są w trakcie amortyzowania.
Jako przykład można wskazać na interpretację indywidualną z dnia 28 lipca 2022 r., 0115-KDIT3.4011.523.2022.1.JS, w której podatnik próbował przekonać Dyrektora KIS, że zmienione w ramach Nowego Ładu przepisy nie mogą mieć zastosowania do środków trwałych, które są w trakcie amortyzacji. Niestety stanowisko fiskusa nie wpisało się w oczekiwania podatnika.
Podatnik we wniosku o interpretację zapytał, czy od lokali mieszkalnych nabytych przed 1 stycznia 2022 r. będzie mógł zaliczać odpisy amortyzacyjne do kosztów uzyskania przychodów uzyskiwanych w ramach działalności gospodarczej na zasadach obowiązujących przez 31 grudnia 2021 r.
Dyrektor KIS wskazał, że już począwszy od 1 stycznia 2022 roku nie można zaliczać do kosztów podatkowych amortyzacji lokali mieszkalnych. Stosownie do art. 22c pkt 2 ustawy o PIT (odpowiednio art. 16c ustawy o CIT), amortyzacji nie podlegają budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy - zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.
Jednakże w tym wypadku ważny jest przepis przejściowy, tj. art. 71 ust. 2 ustawy 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw. W przepisie tym zapisano, że podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych i podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych mogą, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2022 r., zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych będących odpowiednio budynkami mieszkalnymi, lokalami mieszkalnymi stanowiącymi odrębną nieruchomość, spółdzielczym własnościowym prawem do lokalu mieszkalnego lub prawem do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, nabytych lub wytworzonych przed dniem 1 stycznia 2022 r.
Tym samym, na podstawie przepisu przejściowego, który jest przepisem szczególnym, podatnicy tylko jeszcze przez rok 2022 będą stosować przepisy dotyczące amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych obowiązujące na dzień 31 grudnia 2021 r., w odniesieniu do budynków i lokali mieszkalnych nabytych lub wytworzonych przed 1 stycznia 2022 r.
Innymi słowy - na podstawie przepisu przejściowego - podatnicy mogą tylko do końca 2022 r. zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od budynków i lokali mieszkalnych, nabytych lub wytworzonych przed 1 stycznia 2022 r.
Z powyższej interpretacji jednoznacznie wynika, że po stronie fiskusa nie ma przyzwolenia, aby na zasadzie ochrony praw nabytych, podatnicy mogli kontynuować odpisy amortyzacyjne, aż do całkowitego zamortyzowania środka trwałego.
Wydaje się, że podatnikom nie pozostaje nic innego, o ile nie chcą się wdawać w spór z organem podatkowym, jak zaprzestać z dniem 1 stycznia 2023 r. zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od środków trwałych w postaci budynków i lokali mieszkalnych.
