Ustawa o wymianie informacji podatkowych
W dniu 20 marca 2017 r. Prezydent podpisał ustawę z dnia 9 marca 2017 r. o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami. Ustawa ma na celu uporządkować, w jednym akcie prawnym, zagadnienia związane z wymianą informacji podatkowych, obowiązki instytucji finansowych w zakresie automatycznej wymiany tych informacji, kontrolę ich wykonywania, jak również obowiązki dotyczące automatycznej wymiany informacji pochodzących z informacji o jednostkach wchodzących w skład grupy podatkowej.
Celem ustawy jest implementacja do polskiego porządku prawnego przepisów prawa unijnego, tj.: dyrektywy Rady 2014/107/UE z dnia 9 grudnia 2014 r. zmieniającej dyrektywę 2011/16/UE w zakresie obowiązkowej automatycznej wymiany informacji w dziedzinie opodatkowania oraz wprowadzenie regulacji umożliwiających automatyczną wymianę informacji w dziedzinie opodatkowania z państwami innymi niż unijne w oparciu o procedury Common Reporting Standard (CRS).
Automatyczna wymiana informacji ma dotyczyć obszarów:
– informacji o rachunkach raportowanych,
– informacji o interpretacjach podatkowych,
– porozumień w sprawach ustalania cen transakcyjnych,
– opinii zabezpieczających w sprawie zastosowania klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania,
– informacji o jednostkach wchodzących w skład grupy podatkowej.
Organem właściwym w sprawach wymiany informacji podatkowych z innymi państwami jest Szef Krajowej Administracji Skarbowej. W ramach jego uprawnień jest bowiem pośrednictwo zarówno w udzieleniu, jak i otrzymywaniu informacji podatkowych. Uzyskane informacje na temat chociażby przepływów pieniężnych pomiędzy rachunkami mają za zadanie przeciwdziałać agresywnemu planowaniu podatkowemu oraz unikaniu opodatkowania zarówno w obrębie podatku dochodowego od osób fizycznych, jak i podatku dochodowego od osób prawnych.
Przykładem zastosowania przedmiotowej ustawy może być sytuacja, w której Szef Krajowej Administracji Skarbowej ustalił, że dany podatnik uzyskał dwie różne interpretacje podatkowe w Polsce i innym kraju należącym do EOG, które doprowadziłyby do wyłączenia z opodatkowania uzyskanego dochodu w państwie źródła i rezydencji podatkowej (np. w skutek m.in. podpisanej pomiędzy określonymi stronami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania). W takiej sytuacji zostanie więc wszczęte postępowanie podatkowe w celu zweryfikowania podejrzenia unikania opodatkowania.
Dokonano również przeniesienia przepisów w zakresie raportowania Country-by-Country z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do przepisów przedmiotowej ustawy. Zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami jednostki dominujące (a w określonych przypadkach także jednostki niebędące jednostkami dominującymi) w ciągu 12 miesięcy od dnia zakończenia sprawozdawczego roku obrotowego będą obowiązane przekazywać za pomocą środków komunikacji elektronicznej „informację o grupie podmiotów”, zawierającą:
– dane identyfikacyjne jednostek;
– informacje o przychodach, zyskach (stratach) przed opodatkowaniem, należnym i zapłaconym podatku dochodowym, kapitale podstawowym, niepodzielonym zysku z lat ubiegłych, liczbie pracowników, aktywach rzeczowych, rodzaju działalności jednostek wchodzących w skład grupy z podziałem na państwa lub terytoria;
– dodatkowe informacje lub wyjaśnienia.
Powyższy obowiązek dotyczyć ma grup kapitałowych prowadzących działalność transgraniczną, które osiągnęły skonsolidowane przychody za poprzedni rok obrotowy powyżej równowartości 750 mln EUR.
Jednocześnie zgodnie z art. 90 i art. 91 wprowadzonej ustawy, w przypadku gdy jednostka wchodząca w skład grupy podmiotów nie dopełnia obowiązków przekazania informacji oraz powiadomienia, podlega karze pieniężnej, którą nakłada Szef Krajowej Administracji Skarbowej w drodze decyzji, w wysokości do 1 mln zł. Sankcja dotyczy również obowiązków raportowych instytucji finansowych.
Ustawa przesądza też m.in., że informacje gromadzone przez organy podatkowe nie będą chronione przez tajemnicę bankową lub zawodową, a ochrona dotyczyć będzie tylko informacji niejawnych.
Ustawa ma wejść w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia, część zmian od 30 kwietnia i od 1 maja 2017 r.
