Odpis amortyzacyjny podlega limitowaniu w ramach 5% EBITDY
Limitowaniu w ramach art. 15e CIT mogą podlegać również odpisy amortyzacyjne dokonywane w związku z nabyciem od podmiotów powiązanych określonych wartości niematerialnych i prawnych.
Podatnicy są zobowiązani wyłączyć z kosztów podatkowych m.in. koszty usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, a także wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT. Wyłączeniu podlegają płatności, które są dokonywane na rzecz podmiotów powiązanych, w części w jakiej przekraczają 5% podatkowej EBITDY. Biorąc pod uwagę literalne brzmienie przepisu, wydaje się, że ograniczeniom podlegają jedynie opłaty i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z określonych wartości i praw, natomiast w pełnej wysokości mogą stanowić koszty podatkowe odpisy amortyzacyjne dokonywane od licencji, praw autorskich, know-how oraz praw własności przemysłowej nabytych od podmiotów powiązanych.
Niestety odmienne stanowisko zaprezentował WSA w Gdańsku w wyroku z dnia 16 stycznia 2019 r. (sygn. I SA/Gd 1047/18), uznając że odpis amortyzacyjny od określonych WNiP podlega limitowaniu wraz z innymi usługami o charakterze niematerialnym. WSA tym samym podzielił pogląd zaprezentowany przez Dyrektora KIS, że odpisy amortyzacyjne są kosztem uzyskania przychodu, zaś ich dokonywanie jest niczym innym jak rozłożonym w czasie zaliczaniem do kosztów nabytego składnika majątkowego, a przez to będzie miało do tych odpisów zastosowanie ograniczenie do wysokości 5% podatkowej EBITDY. Jednocześnie Dyrektor KIS uznał, że ograniczenie w kosztach ma zastosowanie również do odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości niematerialnych i prawnych, nabytych do końca 2017 r. a więc przed dniem wejścia w życie przepisu limitującego usługi niematerialne w kosztach podatkowych. Tym samym WSA w Gdańsku nie podzielił poglądu podatnika, że odpisy amortyzacyjne od licencji na programy komputerowe nabywane od podmiotów powiązanych nie są objęte wyłączeniem z kosztów uzyskania przychodów w zakresie nadwyżki ponad 5% podatkowej EBITDY.
Argumentując swoje stanowisko WSA w Gdańsku uznał, że dokonywanie odpisów amortyzacyjnych jest niczym innym jak rozłożonym w czasie zaliczaniem kosztów nabytego składnika majątkowego (licencji na oprogramowanie komputerowe) do kosztów podatkowych. Odmienność regulacji wynikająca z przepisów ustawy o CIT wyraża się natomiast w tym, że wydatki na nabycie wartości niematerialnych i prawnych nie mogą stanowić kosztu potrącalnego w sposób jednorazowy. Wydatki te pomniejszają przychód podatnika, ale w postaci odpisów amortyzacyjnych, stopniowo odliczanych od przychodu w przewidywanym okresie ich używania. W ocenie Sądu, nie ma żadnego uzasadnienia dla twierdzenia, że ustawodawca mówiąc w art. 15e ust. 1 updop o kosztach uzyskania przychodu, kategorią tą nie objął również odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od nabytych przez podatnika wartości niematerialnych i prawnych.
Jednocześnie WSA w Gdańsku uznał, że ograniczenia w zaliczaniu do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych mają zastosowanie również do wartości niematerialnych i prawnych nabytych przed 1 stycznia 2018 r. Zdaniem WSA, przepis ograniczający koszty ponoszone na rzecz podmiotów powiązanych wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2018 r., a brak jest podstaw, aby ograniczeń w kosztach nie stosować do odpisów amortyzacyjnych od składników majątkowych nabytych przed nowelizacją. Ograniczenie w kosztach znajdzie zastosowanie niezależnie od daty nabycia wartości niematerialnych lub prawnych, o ile koszty podatkowe wynikające z tego nabycia są rozpoznawane przez podatnika w dacie obowiązywania tego przepisu tj. od 1 stycznia 2018 r.
