Płatnikami PIT są jednostki organizacyjne gminy, a nie gmina (DGP, 26.04.2021 r.)
Płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych od wynagrodzeń wypłacanych z umów zlecenia i umów o dzieło nie powinna być gmina lecz funkcjonujące w jej strukturze jednostki budżetowe, zakłady budżetowe oraz urząd gminy.
Takie wnioski płyną z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 marca 2021 r., II FSK 39/21.
Rozstrzygnięcie NSA pokazuje, iż organy podatkowe od kilku lat błędnie interpretują przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie statusu płatnika podatku PIT. Konsekwentnie, w wydawanych interpretacjach indywidualnych, wskazuje się, że w przypadku wypłaty należności na podstawie zawieranych umów zlecenia i działo to na gminie, a nie funkcjonujących w jej strukturach zakładach i jednostkach budżetowych ciążą obowiązki płatnika PIT. W ocenie fiskusa nie jest ważne, że określona jednostka gminy (szkoła, przedszkole, gminna biblioteka, dom kultury, etc.), faktycznie dokonuje obliczenia i wypłaty wynagrodzenia z tytułu umowy, lecz to kto z formalno-prawnego punktu widzenia jest stroną takiej umowy.
Przykładem powyższego może być stanowisko fiskusa wyrażone w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 25 maja 2020 r., 0113-KDIPT2-3.4011.309.2020.MS oraz z 13 maja 2020 r., 0112-KDIL2-1.4011.205.2020.1.TR.
Z przywołanego wyroku NSA wynikają dwie istotne tezy. Pierwsza, że w świetle art. 41 ust. 1 u.p.d.o.f. płatnikiem może być zarówno osoba prawna, jak i jej jednostka organizacyjna. Bowiem przepis ten nie wskazuje, aby okolicznością decydującą w tym względzie miało być to, kto jest stroną umowy cywilnoprawnej, na podstawie której dokonywana jest wypłata należności. Druga, że przepis art. 41 ust. 4 u.p.d.o.f. przypisuje status płatnika podmiotowi, który dokonuje świadczenia, czyli dokonuje wypłaty na rzecz podatnika, co wskazuje na okoliczność wykonywania technicznej czynności wypłaty, nie zaś na okoliczność prawną będącą rezultatem zawarcia umowy cywilnoprawnej, a co za tym idzie - byciem stroną stosunku zobowiązaniowego, z którego wypłata wynika.
Rozstrzygnięcie NSA dotyczyło wyroku WSA sygn. akt I SA/Kr 552/20 w sprawie ze skargi na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 kwietnia 2020 r., nr 0112-KDIL2-2.4011.75.2020.1. W interpretacji tej organ podatkowy wskazał, że dla uznania danego podmiotu za płatnika świadczeń z tytułu umów cywilnoprawnych decydujące znaczenie ma to, kto jest stroną tej umowy. Skoro jednostki organizacyjne osób prawnych pozbawione są o osobowości prawnej to nie zawierają samodzielnie umów lecz robią to wyłącznie w imieniu i na rzecz osoby prawnej, na podstawie udzielonego ich kierownikom pełnomocnictwa.
NSA zanegował taką interpretację przepisów updof,, wskazując, że jeżeli ustawodawca chciałby powiązać obowiązki płatnika z byciem stroną umowy, to nie wskazałby w art. 41 ust. 1 u.p.d.f. jako płatników również jednostek organizacyjnych osoby prawnej, obok samej osoby prawnej.
Komentowany wyrok jest bardzo istotny dla wielu gmin oraz ich jednostek. W wielu przypadkach w praktyce toczą się nadal spory i batalie o to kto ma przekazać do organu podatkowego pobrany podatek z umowy cywilnoprawnej (szkoła, czy gmina), z czyim numerem NIP (gminy, czy urzędu Gminy) należy wystawić PIT-11 dla zleceniobiorców, czy też kto ma do organu podatkowego złożyć deklaracje roczne PIT-4R czy PIT-8AR.
