Estoński CIT - jak rozliczyć faktury za leasing amortyzowanego samochodu osobowego
W estońskim CIT podstawa opodatkowania powinna być ustalana przy uwzględnieniu kwot brutto (a nie netto) wydatków wykazanych na fakturach dokumentujących koszty używania samochodu osobowego.
Problematyczne w rozliczeniach są leasingi samochodów osobowych w okolicznościach kiedy samochody są bilansowo amortyzowane. W takim wypadku pojawia się konieczność wykonania skomplikowanych obliczeń dla potrzeb prawidłowego policzenia podatku, mając na uwadze koszty amortyzacji samochodu oraz kwoty VAT których nie można odliczyć.
Z najnowszej interpretacji Dyrektora KIS z dnia 22 stycznia 2024 r., 0111-KDIB1-1.4010.707.2023.1.KM dowiadujemy się, że przy ustalaniu podstawy opodatkowania w Estońskim CIT należy brać pod uwagę kwotę brutto wydatku uwidocznioną na fakturze.
Powyższe stanowisko uzasadnia się definicją ukrytych zysków oraz treścią art. 28m ust. 4 i 4a ustawy o CIT, w których ustawodawca posługuje się określeniem „wydatek” a nie „koszt”.
W konsekwencji po raz kolejny organy podatkowe wskazują, że odniesieniu do wydatków eksploatacyjnych takich jak koszty paliwa, napraw, myjni, ubezpieczenia, parkingów itp.) podstawę opodatkowania estońskim CIT z tytułu ukrytych zysków lub z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą stanowi 50% kwoty brutto tych wydatków, tj. wraz z kwotą przypadającą na podatek VAT, także w tej części, która podlega odliczeniu zgodnie z przepisami ustawy o VAT. Takie stanowisko to nie nowość. Podobnie Dyrektor KIS wskazała już wcześniej w interpretacji:
- z dnia 4 maja 2023 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.103.2023.1.EJ,
- z dnia 12 stycznia 2023 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.730.2022.2.DP,
- z dnia 20 grudnia 2022 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.689.2022.2.AK,
- z dnia 9 grudnia 2022 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.644.2022.2.MF.
Ale jak rozliczyć koszty leasingu…?
Okazuje się, że nie lada wyzwaniem jest prawidłowe ustalenie podstawy opodatkowania w odniesieniu do leasingowanych aut osobowych które bilansowo są amortyzowane. Wiemy, że do ukrytych zysków zalicza się 50% kosztów amortyzacji samochodu oraz 50% innych wydatków dotyczących danego samochodu.
W odniesieniu do samochodów osobowych ujawnionych w środkach trwałych część kapitałowa raty leasingowej jest de facto częścią wartości początkowej amortyzowanego auta. Wprowadzenie samochodu osobowego do ewidencji środków trwałych pociąga za sobą konieczność ustalenia jego wartości początkowej. Wartość początkowa samochodu jest zaś ustalana z uwzględnieniem połowy podatku VAT niepodlegającego odliczeniu. Licząc zatem estoński cit od amortyzacji uwzględniamy już do opodatkowania połowę podatku VAT, która uwidoczniona jest później na fakturze dokumentującej ratę leasingu.
Czyli skupiamy się niejako już tylko na części odsetkowej raty leasingowej. Bowiem tylko część odsetkowa raty leasingu zaliczana jest bezpośrednio do kosztów, więc na pewno ten koszt musimy opodatkować estońskim CIT. Nie mniej jednak ważne jest również to, że zarówno od części kapitałowej jak i od odsetkowej podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia tylko połowy VAT. Niepodlegający odliczeniu VAT księgowany jest w koszty, który de facto też powinniśmy opodatkować w estońskim cit.
Wydatek brutto czyli ile….?
W przypadku auta osobowego będących przedmiotem umowy leasingu, które bilansowo są amortyzowane, kalkulując podstawę opodatkowania dla potrzeb obliczenia podatku należy zatem brać pod uwagę:
- 50% kosztów amortyzacji, oraz
- 50% kwoty podatku VAT przypadającej na każdą ratę kapitałową (drugie 50% jest uwzględnione kosztach amortyzacji), oraz
- 50% kwoty brutto z części odsetkową raty leasingowej
Przykład
Podatnik bilansowo amortyzuje samochód osobowy. Otrzymał fakturę dotyczącą leasingu tego samochodu, z której wynika, że.
- część kapitałowa raty leasingowej wynosi 3000 + VAT 690 = 3690 brutto
- część odsetkowa raty leasingowej wynosi 1000 +VAT 230 = 1230 brutto
W tym wypadku podstawa opodatkowania do estońskiego CIT to 960, tj. 345 (1/2 VAT z części kapitałowej raty leasingu) + 615 (połowę wartości brutto obliczonej od części odsetkowej raty leasingu).
Niezależnie od powyższego należy również policzyć podatek również od połowy kosztów amortyzacji.
Na potwierdzenie powyższego poniżej fragment z interpretacji z dnia 22 stycznia 2024 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0111-KDIB1-1.4010.707.2023.1.KM. Cytat: (…) 50% kwoty podatku VAT przypadającej na część kapitałową raty leasingowej, która nie podlega odliczeniu z uwagi na wykorzystywanie samochodów do celów mieszanych Wnioskodawcy, jest wliczana do wartości początkowej leasingowanych samochodów, ustalanej dla celów rachunkowych, a co za tym idzie jest uwzględniania w dokonywanych przez Spółkę odpisach amortyzacyjnych. Tym samym Wnioskodawca, opodatkowując estońskim CIT 50% odpisów amortyzacyjnych, opodatkowuje również 50% kwoty podatku VAT przypadającej na część kapitałową raty leasingowej, która nie podlega odliczeniu, stosownie do przepisów ustawy o VAT. Zasadnym jest zatem uznanie, iż z faktury dokumentującej raty leasingowe Spółka powinna opodatkować estońskim CIT 50% kwoty podatku VAT przypadającej na część kapitałową raty leasingowej, która podlega odliczeniu. W związku z powyższym, należy stwierdzić, że przedmiotem opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek jako dochód z tytułu ukrytych zysków lub wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest: 50% odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej leasingowanych samochodów, dokonywanych zgodnie z przepisami o rachunkowości (odpowiadające części kapitałowej raty leasingowej), oraz 50% kwoty podatku VAT przypadającej na część kapitałową raty leasingowej w tej części, która podlega odliczeniu zgodnie z przepisami ustawy o VAT, oraz 50% kwoty brutto przypadającej na część odsetkową raty leasingowej, tj. kwota odsetek wraz z przypadającą na nią kwotą podatku VAT.
Moment podatkowy
We wspomnianej interpretacji podtrzymuje się pogląd, że moment podatkowy w ECIT nie wiąże się z zapłatą czyli z faktycznym dokonaniem wydatku lecz z momentem ujęcia wydatku (kosztu) w księgach w sposób powodujący obciążenie wyniku finansowego. Zatem przykładowo w odniesieniu do zawieranych przez Wnioskodawcę polis ubezpieczeniowych, które opłacane są przez Spółkę z góry za cały rok, a które dla celów bilansowych ujmowane są w okresach miesięcznych (tj. obciążają wynik finansowy netto Spółki co miesiąc), momentem opodatkowania estońskim CIT powinien być miesiąc, w którym polisa ta obciążyła wynik finansowy netto Spółki (a nie kwota zapłaty za polisę).