Interpretacja ogólna - jak liczyć wartości transakcji dla dokumentacji cen transferowych
Dokumentacja cen transferowych za rok 2017 musi być sporządzona według znowelizowanych przepisów. W celu usunięcia wątpliwości powstałych przy ich interpretacji Minister Finansów opublikował interpretację ogólną, wyjaśniającą pewne aspekty związane z obowiązkiem sporządzania dokumentacji cen transferowych (Interpretacja z dnia 24 stycznia 2018 roku, znak: DCT.8201.1.2018).
Przedmiotem interpretacji są następujące zagadnienia:
1) Sposób ustalenia progów dokumentacyjnych dla transakcji jednego rodzaju
W tym zakresie zostało podtrzymane dotychczasowe, przychylne dla podatników stanowisko prezentowane przez organy podatkowe (np. Interpretacja indywidualna z dnia 9 czerwca 2017 r. - 0111-KDIB1-3.4010.116.2017.1.AL), które nakazuje podatnikom łączne rozpatrywanie transakcji jednego rodzaju, pod kątem tego czy ich wartość w ciągu roku podatkowego przekroczyła progi wskazane w ustawie (25a ust. 1d updof. oraz art. 9a ust. 1d updop.), ustalane indywidualnie w zależności przychodów podatnika za poprzedni rok podatkowy.
Podatnicy są zobowiązani do sporządzania dokumentacji tylko dla tych transakcji jednego rodzaju, których wartość przekroczyła ustawowe progi – przekroczenie progów przy transakcjach danego rodzaju nie powoduje automatycznie obowiązku sporządzenia dokumentacji dla innych, mniej znaczących transakcji.
Oczywiście powyższe stanowisko należy ocenić pozytywnie. Grupowanie transakcji podobnych rodzajowo (w celu ustalenia ich wartości) wydaje się bowiem najbardziej oddawać intencje prawodawcy. Dzięki temu podatnicy będą zobowiązani do sporządzenia dokumentacji dla tych transakcji (grup podobnych transakcji), które są najbardziej istotne biorąc pod uwagę wpływ na dochód podatkowy. Natomiast obowiązek sporządzenia dokumentacji nie powinien obejmować sporadycznych i wartościowo nieznaczących transakcji, których wpływ na dochód podatnika jest niewielki. Z drugiej zaś strony sumowanie wartości podobnych rodzajowo transakcji ma przeciwdziałać sztucznemu dzieleniu transakcji przez podatników (np. poprzez podpisywanie dwóch umów obejmujących świadczenie podobnych do siebie usług) w celu uniknięcia obowiązku opracowywania dokumentacji.
2) Sposób ustalenia progów dokumentacyjnych dla transakcji zawieranych z różnymi podmiotami powiązanymi
Bardzo często dany podmiot realizuje transakcje tego samego rodzaju (np. sprzedaż wyrobów gotowych) do różnych podmiotów w grupie kapitałowej. W takiej sytuacji pojawiły się wątpliwości, czy w celu ustalenia, które transakcje będą podlegały dokumentowaniu, należy odrębnie rozpatrywać transakcje zawarte z poszczególnymi podmiotami powiązanymi, czy też ich wartość należy sumować.
Minister w tej sprawie zajął stanowisko niekorzystne dla podatników wskazując, że jeśli podatnik zawarł transakcję jednego rodzaju z kilkoma podmiotami powiązanymi, to w celu ustalenia, czy podlega ona obowiązkowi dokumentacyjnemu, podatnik jest zobowiązany odnieść łączną wartość takiej transakcji jednego rodzaju realizowaną ze wszystkimi podmiotami powiązanymi do progu dokumentacyjnego.
Powyższe stanowisko sprawia, że transakcja o mniejszej wartości zrealizowana z danym podmiotem powiązanym będzie podlegała obowiązkowi dokumentacyjnemu ze względu na fakt, zrealizowania z innym podmiotem w grupie transakcji jednego rodzaju na wartość przekraczającą ustawowe progi. Co więcej, takie stanowisko może prowadzić do tego, że jeżeli np. struktura sprzedaży wyrobów gotowych jest rozdrobniona (czyli podmiot sprzedaje wyroby do kilku – a nawet kilkunastu innych podmiotów w grupie), to pomimo tego, że wartość sprzedaży z żadnym z nich nie przekracza ustawowych progów, to jednak powstanie u niego obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej.
Jednocześnie łączne rozpatrywanie transakcji jednego rodzaju zawartych z poszczególnymi podmiotami powiązanymi pozwala stwierdzić, że dopuszczalne jest sporządzenie jednej dokumentacji do tej transakcji (a nie sporządzanie poszczególnych dokumentacji do części transakcji realizowanej z poszczególnymi podmiotami). Skoro bowiem główne parametry transakcji mają być do siebie zbliżone (a tak przecież jest w przypadku transakcji jednego rodzaju) to zasadne może być łączne dokumentowanie transakcji. Należy wskazać, że również Minister odnosząc się do kwestii ustalania istotnych podatkowo transakcji wskazał na regulacje międzynarodowe, które wskazują, że obowiązkowi dokumentowania nie powinny podlegać mniej znaczące transakcje. Wobec tego, analogicznie wydaje się wskazane sporządzenie jednej dokumentacji podatkowej dotyczącej danej transakcji jednego rodzaju również wówczas, gdy obejmuje ona klika transakcji realizowanych wobec różnych podmiotów.
Stanowisko zawarte aktualnie w interpretacji ogólnej jest niestety zdecydowanie odmienne od dotychczas zajmowanego stanowiska przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w tej sprawie. Dla przykładu, kilka dni temu, w interpretacji z dnia 16 stycznia 2018 r. - 0111-KDIB2-1.4010.334.2017.1.JP, organ podatkowy wskazał, że wartość transakcji należy oceniać osobno dla każdej transakcji danego rodzaju zawartej z danym podmiotem powiązanym.
3) Obowiązek sporządzania dokumentacji podatkowej – brak obowiązku dla „innych zdarzeń” realizowanych z podmiotami niepowiązanymi
Minister Finansów potwierdził, również że dokumentacja podatkowa zarówno w zakresie transakcji, jak i innych zdarzeń, obejmuje co do zasady transakcje (inne zdarzenia) realizowane z podmiotami powiązanymi. Wyjątkiem są transakcje realizowane z podmiotami mającymi miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową.
Oczywiście stanowisko w tym zakresie należy uznać za pozytywne. Odnosząc się do tego punktu Minister wskazał, na istnienie wątpliwości, czy realizacja innych zdarzeń, z podmiotami niepowiązanymi nie powoduje obowiązku sporządzenia dokumentacji cen transferowych.
4) Ustalenie transakcji jednego rodzaju
Ostatnia część interpretacji zawiera wskazówki w zakresie ustalania transakcji jednego rodzaju. Wśród głównych parametrów transakcji, które mogą spowodować zaistnienie transakcji jednego rodzaju zostały wskazane takie jak: istotne funkcje, aktywa, ryzyka, sposób kalkulacji ceny, istotne wartości płatności. Podobieństwa tych cech w poszczególnych transakcjach powodują że transakcje powinny być łącznie rozpatrywane, jako transakcje jednego rodzaju.
Minister wskazał, ze istotną rolą podatnika w procesie sporządzenia dokumentacji podatkowej, jest ocena dokonanych transakcji pod kątem ich kategoryzacji jako transakcji jednego rodzaju. Jednocześnie przedmiotem interpretacji nie było zdefiniowanie transakcji (innych zdarzeń) jednego rodzaju. Powyższe wymaga bowiem odniesienia się do całokształtu działalności danego podatnika oraz odniesienia się do dokumentów źródłowych.
Konkludując, w związku z aktualnym wydaniem interpretacji ogólnej, podatnicy powinni ponownie przeprowadzić przegląd transakcji zawartych z podmiotami powiązanymi. W sytuacji bowiem realizacji podobnej transakcji wobec kilku podmiotów w grupie zasadna będzie ich łączna analiza pod kątem ewentualnego obowiązku dokumentowania.
Przypomnijmy, że dokumentacja za rok 2017 powinna zostać sporządzona w terminie przewidzianym do złożenia rocznego zeznania podatkowego.
Kontakt:
Łukasz Błażewicz
doradca podatkowy nr wpisu 13131
kontakt tel. (81) 532-23-75 w. 349
l.blazewicz@doradca.lublin.pl
