JPK_CIT a oddział przedsiębiorcy zagranicznego
Wyłącznie przychody polskiego oddziału zagranicznej spółki (jako przychody podatkowe) powinny być brane pod uwagę w celu ustalenia ewentualnego przekroczenia limitu 50 mln euro dla celów JPK_CIT z pominięciem przychodów osiągniętych przez przedsiębiorcę zagranicznego.
Takie stanowisko przedstawił Dyrektor KIS w najnowszej interpretacji indywidualnej z dnia 26 listopada 2024 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.454.2024.2.AP.
We wniosku o interpretację indywidualną spółka przedstawiła następujący stan faktyczny.
Spółka prowadzi działalność w Polsce przez oddział. Oddział Spółki nie stanowi odrębnego podmiotu od zagranicznego przedsiębiorcy i może wykonywać działalność wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności zagranicznego przedsiębiorcy.
Oddział Spółki osiągnął w roku 2023 wartość przychodu nieprzekraczającą 50 mln euro oraz planuje osiągnąć w roku 2024 przychody na porównywalnym poziomie. Natomiast Spółka osiągnęła wartość przychodu w roku 2023 przekraczającą 50 mln euro oraz planuje osiągnąć w roku 2024 przychody na porównywalnym poziomie.
Wątpliwości Spółki sprowadzały się do ustalenia czy oddział przedsiębiorcy zagranicznego będzie objęty obowiązkiem prowadzenia i przesyłania ksiąg rachunkowych za rok 2025 w formie elektronicznej, zważywszy, że wartość przychodu uzyskanego w poprzednim roku podatkowym przekroczyła równowartość 50 mln euro, kalkulowanego w ten sposób, że pod uwagę brane są wyłącznie przychody tego oddziału.
Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 1ustawy o CIT, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.
Z brzmienia tych przepisów jednoznacznie wynika, że podatnicy zagraniczni uzyskujący dochody w Polsce mają obowiązki podatkowe w zakresie tych dochodów. Jednym z takich przypadków jest posiadanie przez zagranicznego przedsiębiorcę oddziału w Polsce.
Zasada ograniczonego obowiązku podatkowego stanowi, że Polska, na terytorium której znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła. Podmioty podlegające ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce zobowiązane są do wykazania jedynie tych dochodów, których źródło położone jest na terytorium Polski i nie są w Polsce opodatkowane z tytułu dochodów, których źródło jest położone za granicą.
Zatem, jeżeli podatnicy nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, to podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Przedsiębiorcy zagraniczni posiadający na terytorium Polski oddział należą więc do grupy podatników o ograniczonym obowiązku podatkowym i tym samym zobligowani są do złożenia rocznej deklaracji podatkowej. W deklaracji należy wykazać wyłącznie przychody i koszty związane z działalnością oddziału.
W odniesieniu do dochodów uzyskiwanych w Polsce należy jednak stosować wszystkie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i wypełniać wszelkie obowiązki nałożone tą ustawą. Jednym z takich obowiązków jest prowadzenie ewidencji rachunkowej w taki sposób, aby możliwe było ustalenie dochodu podlegającego opodatkowaniu w Polsce.
Zgodnie bowiem z art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.
Celem właściwego określenia podstawy opodatkowania, oddział jest obowiązany - zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o CIT - do prowadzenia ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania oraz poprawne skalkulowanie podatku.
W myśl art. 9 ust. 1c ustawy o CIT, który będzie obowiązywał od 1 stycznia 2025 r., podatnicy prowadzący księgi rachunkowe są obowiązani prowadzić te księgi przy użyciu programów komputerowych oraz przesyłać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego te księgi po zakończeniu roku podatkowego, w terminie do dnia upływu terminu złożenia zeznania, o którym mowa w art. 27 ust. 1, albo deklaracji, o której mowa w art. 28r. ust. 1, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 Ordynacji podatkowej, na zasadach dotyczących przesyłania ksiąg podatkowych lub ich części określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej.
Na podstawie art. 9 ust. 1d ustawy o CIT, z obowiązku, o którym mowa w ust. 1c, są zwolnieni podatnicy:
- zwolnieni od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z wyjątkiem fundacji rodzinnych;
- o których mowa w art. 27a;
- prowadzący uproszczoną ewidencję przychodów i kosztów.
Należy wskazać, że obowiązek prowadzenia elektronicznych ksiąg rachunkowych i ich przekazywania do właściwego naczelnika urzędu skarbowego nie będzie dotyczyć wszystkich podatników już od 1 stycznia 2025 r. Ustawodawca przewidział bowiem przepisy przejściowe.
W pierwszej kolejności obowiązek ten obejmie podatkowe grupy kapitałowe oraz podatników i spółki niebędące osobami prawnymi, u których wartość przychodu przekroczy równowartość 50 mln euro - te podmioty będą zobowiązane do sporządzania ksiąg rachunkowych w formie elektronicznej już dla roku podatkowego rozpoczynającego się po 31 grudnia 2024 r.
W przypadku, kiedy na terenie Polski prowadzony jest oddział przedsiębiorcy zagranicznego, korzystający z podstawowych zasad opodatkowania podatkiem CIT wg stawki 19%, w celu stwierdzenia, że przekroczony został limit 50 mln euro wartości przychodów, uwzględniać należy jedynie przychody oddziału uzyskane na terytorium Polski, bez uwzględniania zagranicznego przychodu nierezydenta.
Zgodnie bowiem z przywołaną wcześniej zasadą ograniczonego obowiązku podatkowego podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Tym samym w zeznaniach podatkowych CIT-8 dotyczących polskich oddziałów spółek zagranicznych wykazuje się jedynie przychody/koszty oraz inne dane dotyczące jedynie oddziałów.
Uzasadnia to, że tylko przychody polskiego oddziału zagranicznej spółki (jako przychody podatkowe) powinny być brane pod uwagę w celu ustalenia ewentualnego przekroczenia limitu 50 mln euro dla celów JPK_CIT.
Limitu nie stosuje się zatem do przychodów generowanych przez podatnika będącego nierezydentem, ale tylko do tych, które zostały wygenerowane przez podatnika w wyniku działalności jego oddziału położonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Jedynie dla dochodu osiągniętego przez oddział powstaje w Polsce obowiązek podatkowy, dla którego podatnik ma obowiązek prowadzenia stosownej ewidencji księgowej.
W konsekwencji, zakładając że faktycznie przychody samego oddziału nie przekroczą progu 50 mln euro, Spółka nie będzie podlegała obowiązkowi prowadzenia ksiąg rachunkowych w formacie elektronicznym, oraz przesyłania danych z ksiąg do organu podatkowego za rok 2025. Obowiązek ten powstanie począwszy od 2026 r.
