Wyłączenie amortyzacji z kosztów od 2023 r. obejmie także inwestycje w obcych budynkach i lokalach mieszkalnych
Zgodnie z poglądem wyrażonym przez Dyrektora KAS w interpretacji indywidualnej z dnia 26 maja 2022 r., (0111-KDIB1-1.4010.622.2021.2.BK), wyłączenie możliwości zaliczania do KUP odpisów amortyzacyjnych od budynków i lokali mieszkalnych ma zastosowanie również do inwestycji w obcych środkach trwałych.
Począwszy od 1 stycznia br. zmieniło się brzmienie art. 16c ustawy o CIT (oraz analogicznego art. 22c ustawy o PIT) . W ramach zmian wprowadzanych w związku z tzw. Polskim Ładem ustawodawca rozszerzył katalog wyłączeń od amortyzacji o budynki mieszkalne, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej.
Jak stanowi przepis przejściowy ustawy nowelizującej (art. 71 ust. 2), podatnicy PIT i CIT mogą – nie dłużej jednak niż do 31.12.2022 r. – zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od ww. budynków i lokali mieszkalnych będących środkami trwałymi i wartościami niematerialnymi i prawnymi, nabytych lub wytworzonych przed 1.01.2022 r.
Intencją ustawodawcy przy wprowadzeniu ww. okresu przejściowego było tym samym, by podatnicy faktycznie odczuli niekorzystne zmiany dopiero od 2023 r. Z kolei od 1 stycznia 2023 r. żaden podatnik nie będzie mógł już zaliczać do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od budynków i lokali mieszkalnych. Jak się okazuje, biorąc pod uwagę wydaną niedawno interpretację – powyższa zasada obejmie również podatników dokonujących odpisów amortyzacyjnych od inwestycji dokonanych m.in. w cudzych budynkach mieszkalnych.
W przedmiotowej interpretacji Spółka z o.o. (Wnioskodawca) zajmująca się wynajmem nieruchomości, jest dzierżawcą nieruchomości gruntowej, zabudowanej budynkiem mieszkalnym, w której dokonała inwestycji budowlanej w celu przystosowania jej do prowadzonej działalności. Zgodnie ze stanowiskiem Spółki, odpisy amortyzacyjne od inwestycji w wymieniony wyżej obcy środek trwały będą stanowić dla niej koszty uzyskania przychodu, zarówno po wejściu w życie nowego brzmienia art. 16c ustawy o CIT, jak i po upływie wspomnianego okresu przejściowego (tj. w roku 2023 i w latach następnych).
Z powyższym stanowiskiem nie zgodził się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Swoją decyzję uargumentował tym, iż skoro z prawa do amortyzacji nie może skorzystać podatnik będący właścicielem budynku/lokalu mieszkalnego, a amortyzacji w obcym środku trwałym dokonuje się na takich samych zasadach jak właściciel tego środka trwałego, to zasadnym jest przyjęcie, że amortyzacji nie podlegają również nakłady inwestycyjne poniesione przez podatnika niebędącego właścicielem takiego budynku/lokalu mieszkalnego.
Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka, pomimo iż nie jest właścicielem budynku mieszkalnego, począwszy od 2023 r. również nie będzie mogła zaliczać do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od inwestycji w obcym środku trwałym (tj. inwestycji w tym budynku mieszkalnym). Niezamortyzowana wartość początkowa ww. inwestycji będzie mogła jedynie stanowić koszt zbycia tej inwestycji na rzecz właściciela nieruchomości bądź podmiotu trzeciego.
