Zwrot kosztów ładowania samochodu elektrycznego udostępnionego pracownikowi
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził, że wydatki zwrócone pracownikowi w związku z samodzielnym ładowaniem udostępnionego mu samochodu służbowego nie stanowią jego przychodu.
Jednocześnie DKIS wskazał, że prawidłowo udokumentowane zwroty takich wydatków mogą zostać zaliczone przez pracodawcę do kosztów uzyskania przychodu, z zastrzeżeniem ograniczenia wynikającego z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT.
Wnioskodawcą była spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która w marcu 2025 r. udostępniła pracownikowi samochód służbowy z napędem elektrycznym. Samochód został przekazany na podstawie umowy, zaś pracownik związany będzie obowiązującym w miejscu pracy Wnioskodawcy regulaminem udostępniania i powierzenia oraz korzystania z samochodów służbowych. W świetle powyższego, podstawowym celem przekazania samochodu będzie umożliwienie pracownikowi prawidłowego wykonywania obowiązków służbowych na rzecz Wnioskodawcy. Przekazanie uzasadnione jest zakresem powierzonych obowiązków, sprawowanymi funkcjami oraz wymaganiami związanymi z dyspozycyjnością i mobilnością pracownika.
Jednocześnie Wnioskodawca przewiduje, że pracownik będzie uprawniony do wykorzystywania samochodu do celów prywatnych, na zasadach ściśle określonych w umowie. Wnioskodawca zamierza traktować wartość nieodpłatnego świadczenia polegającego na umożliwieniu pracownikowi korzystania z pojazdu do celów prywatnych jako jego przychód ze stosunku pracy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Przy miejscu postojowym w hali garażowej w miejscu zamieszkania pracownika znajduje się punkt poboru energii (PPE), który rejestruje wyłącznie zużycie prądu na potrzeby ładowania udostępnionego pracownikowi samochodu służbowego. Dzięki zintegrowanej z punktem poboru energii ładowarce możliwym będzie generowanie raportów zużycia energii na potrzeby ładowania tego pojazdu. Raporty te stanowić będą podstawę do weryfikacji kosztów poniesionych przez pracownika. Kalkulacja i koszt zużytego prądu wynikać będzie z faktury wystawionej na pracownika, którą otrzyma z zakładu energetycznego za cały zużyty prąd w PPE. Spółka na podstawie m.in. ww. dokumentów zamierza dokonywać pracownikowi zwrotu wydatków poniesionych na ładowanie udostępnionego samochodu służbowego, które pierwotnie zostały poniesione przez pracownika na rzecz zakładu energetycznego.
Wnioskodawca zapytał, czy planowany zwrot kosztów energii elektrycznej mieści się w ryczałcie określonym w art. 12 ust. 2a pkt 1 lit. b ustawy o PIT. Zdaniem spółki – tak, co oznaczałoby, że kwota ta nie powinna być doliczana do przychodu pracownika.
DKIS wskazał, że w świetle interpretacji ogólnej nr DD3.8201.1.2020 ryczałtowa określona w ww. przepisie kwota obejmuje ponoszone przez pracodawcę koszty związane z utrzymaniem i ogólnym użytkowaniem samochodu, do których kosztów należą m.in. koszty paliwa, ubezpieczenia, wymiany opon czy inne koszty bieżące, które konieczne są do utrzymania sprawności samochodu. DKIS przyznał, że za paliwo należy również traktować energię elektryczną, a tym samym zwrot wydatku na ładowanie samochodu służbowego w wartościach faktycznie poniesionych przez pracownika, nie stanowi dla niego przychodu.
Spółka zapytała również, czy zwracane pracownikowi koszty energii elektrycznej mogą być ujęte jako koszt uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o CIT. Zdaniem wnioskodawcy – tak, z zastrzeżeniem ograniczenia z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT, co oznacza, że do kosztów uzyskania przychodów możliwe będzie zaliczenie 75% poniesionych wydatków. DKIS potwierdził, że przy odpowiednim udokumentowaniu, spółka może ująć te wydatki jako koszt uzyskania przychodu.
Interpretacja indywidualna DKIS z 24 kwietnia 2025 r. zn. 0114-KDIP2-2.4010.100.2025.2.ASK
Interpretacja indywidualna DKIS z 24 kwietnia 2025 r. zn. 0114-KDIP3-2.4011.192.2025.2.MJ
Kontakt:
Łukasz Kalinowski
l.kalinowski@doradca.lublin.pl
tel. 81 532 23 75 wew. 340
