Każdą umowę należy odrębnie analizować (opublikowano w Rzeczpospolitej, 05.09.2018 r.)
Klientom biur rachunkowych, którzy sporadycznie korzystają lub udzielają pożyczek, często umyka ustalenie obowiązku w PCC z tego tytułu. Księgowy tego dopilnuje, ale jego pracy nie ułatwia niespójne stanowisko fiskusa i sądów.
Niejednokrotnie zdarza się, iż przedsiębiorcy na podstawie umowy udzielają pożyczek innym podmiotom (innym przedsiębiorcom, osobom fizycznym). Wówczas nierzadko pojawiają się wątpliwości, czy od takiej umowy pożyczkobiorca powinien zapłacić podatek od czynności cywilnoprawnych (PCC).
Dla ustalenia, czy pożyczka faktycznie będzie podlegać PCC, należy m.in. przeanalizować, jaki status ma podmiot udzielający pożyczki, gdzie znajduje się przedmiot pożyczki w momencie jej zaciągania oraz gdzie zawierana jest umowa.
VAT czy PCC
Jednym z często spotykanych dylematów, dotyczących opodatkowania umowy pożyczki, jest ten, czy dana pożyczka powinna być opodatkowana PCC, czy VAT.
Zgodnie bowiem z art. 2 pkt 4 ustawy o PCC nie podlegają opodatkowaniu czynności cywilnoprawne inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.
Nie ulega wątpliwości, że gdy pożyczki udziela przedsiębiorca, który zawodowo zajmuje się ich udzielaniem, czynność taka stanowić będzie odpłatne świadczenie usług, podlegające – co do zasady – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, niemniej objęte zwolnieniem od tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.
Pełny tekst artykułu: Każdą umowę należy odrębnie analizować (opublikowano w Rzeczpospolitej, 05.09.2018 r.)
